Saturday, 31 August 2019

Πυξ Λαξ - Ένα Παιδί που Περπατάει με τα Χέρια (Live)



Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ’τις σκέψεις μου..
Όλη μου η νιότη σε αυτό το ξεχασμένο διαμάντι. Τί κ αν αυτή έχει περάσει ανεπιστρεπτί ; Ήταν πάντα το λευκό που με κρατούσε ζωντανή. Ίσως να’ναι αρκετό και τώρα.




Friday, 9 August 2019

Calexico - Para


Take it down, Take it all the way down.
Down, Below the Water.



Monday, 5 August 2019

Saturday, 27 July 2019

Jack Savoretti - Whiskey Tango



Summertime Sadness new discoveries..on the rocks. Intoxicating !





" I've been falling for the day 
Like I'm falling for the night
Trying to make it better, but I just can't get it right
No, I just can't get it right "

Sunday, 30 June 2019

Προσδοκίες και Απροσδοκίες.




ΑΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Θεέ μου τί δὲν μᾶς περιμένει ἀκόμα.
Κάθομαι ἐδῶ καὶ βρέχομαι.
Βρέχει χωρὶς νὰ βρέχει
ὅπως ὅταν σκιὰ
μᾶς ἐπιστρέφει σῶμα.

Κάθομαι ἐδῶ καὶ κάθομαι.
Ἐγὼ ἐδῶ, ἀπέναντι ἡ καρδιά μου
καὶ πιὸ μακριὰ
ἡ κουρασμένη σχέση μου μαζί της.
Ἔτσι γιὰ νὰ φαινόμαστε πολλοὶ
κάθε ποὺ μᾶς μετράει τὸ ἄδειο.

Φυσάει ἄδειο δωμάτιο.
Πιάνομαι γερὰ ἀπὸ τὸν τρόπο μου
ποὺ ἔχω νὰ σαρώνομαι.

Νέα σου δὲν ἔχω.
Ἡ φωτογραφία σου στάσιμη.
Κοιτάζεις σὰν ἐρχόμενος
χαμογελᾷς σὰν ὄχι.
Ἄνθη ἀποξηραμένα στὸ πλάι
σοῦ ἐπαναλαμβάνουν ἀσταμάτητα
τὸ ἀκράτητο ὄνομα τοὺς semprevives

semprevives - αἰώνιες, αἰώνιες
μὴν τύχεις καὶ ξεχάσεις τί δὲν εἶσαι.

Μὲ ρωτάει ὁ καιρὸς
Ἀπὸ ποὺ θέλω νὰ περάσει
ποῦ ἀκριβῶς τονίζομαι
στὸ γέρνω ἢ στὸ γερνώ.
Ἀστειότητες.
Κανένα τέλος δὲν γνωρίζει ὀρθογραφία.

Νέα σου δὲν ἔχω.
Ἡ φωτογραφία σου στάσιμη.
Ὅπως βρέχει χωρὶς νὰ βρέχει.

Ὅπως σκιά μου ἐπιστρέφει σῶμα.
Κι ὅπως θὰ συναντηθοῦμε μία μέρα
ἐκεῖ πάνω.
Σὲ κάποιαν ἀραιότητα κατάφυτη
μὲ σκιερὲς ἀπροσδοκίες
καὶ ἀειθαλεῖς περιστροφές.
Τὸν διερμηνέα τῆς σφοδρῆς
σιωπῆς ποὺ θὰ αἰσθανθοῦμε
—μορφὴ ἐξελιγμένη τῆς σφοδρῆς
μέθης ποὺ προκαλεῖ μία συνάντηση
ἐδῶ κάτω— θά ῾ρθει νὰ κάνει ἕνα κενό.
Καὶ θὰ μᾶς συνεπάρει τότε
μιὰ ἀγνωρισιὰ παράφορη
—μορφὴ ἐξελιγμένη τοῦ ἀγκαλιάσματος
ποῦ ἐφαρμόζει ἡ συνάντηση ἐδῶ κάτω.

Ναὶ θὰ συναντηθοῦμε. Εὐανάπνευστα, κρυφὰ
ἀπὸ τὴν ἕλξη. Κάτω ἀπὸ δυνατὴ βροχὴ
ραγδαίας ἔλλειψης βαρύτητας. Σὲ κάποιαν
ἴσως ἐκδρομὴ τοῦ ἀπείρου στὸ ἐπ᾿ ἄπειρον·
στὴν τελετὴ ἀπονομῆς ἀπωλειῶν στὸ γνωστό,
γιὰ τὴ μεγάλη προσφορά του στὸ ἄγνωστο·
καλεσμένοι σὲ ἀστροφεγγιὰ προορισμοῦ,
σὲ διασκεδάσεις παύσεων γιὰ φιλευδιάλυτους
σκοποὺς καὶ ἀποχαιρετιστήριες οὐρανῶν
πρώην μεγάλες σημασίες.

Μόνο ποὺ ἐτούτη ἡ συντροφιὰ τῶν ἀποστάσεων
θὰ εἶναι κάπως ἄκεφη, ἀνεύθυμη
κι ἂς εὐθυμεῖ ἐκ τοῦ μηδενὸς ἡ ἀνυπαρξία.
Ἴσως γιατὶ θὰ λείπει ἡ ψυχὴ τῆς παρέας.

Ἡ σάρκα. Φωνάζω τὴ στάχτη νὰ μὲ ξαρματώσει. 
Καλῶ τὴ στάχτη μὲ τὸ συνθηματικό της ὄνομα: Ὅλα.
Θὰ συναντιέστε ὑποθέτω τακτικὰ ἐσὺ 
κι ὁ θάνατος ἐκείνου τοῦ ὀνείρου. 
Τὸ στερνοπαίδι ὄνειρο.

Ἀπ᾿ ὅσα εἶχα τὸ πιὸ φρόνιμο. 
Ξεθολωμένο, πρᾶο, συνεννοητικό. 
Ὄχι καὶ τόσο βέβαια ὀνειροπόλο 
Ἀλλὰ οὔτε καὶ φτηνὰ χαμηλωμένο, 
Ὄχι σουδάριο κάθε γῆς.

Πολὺ οἰκονόμο ὄνειρο,
σὲ ἔνταση καὶ λάθη.
Ἀπὸ τὰ ὄνειρα ποὺ ἀνάθρεψα
τὸ πιὸ πονετικό μου: νὰ μὴ
γερνάω μόνη.

Θὰ συναντιέστε ὑποθέτω τακτικὰ
ἐσὺ κι ὁ θάνατός του.
Δίνε του χαιρετίσματα, πές του νὰ ῾ρθεῖ
κι αὐτὸ μαζὶ ἐξάπαντος ὅταν συναντηθοῦμε
ἐκεῖ, στὴν τελετὴ ἀπονομῆς ἀπωλειῶν.

Ὅσο δὲ ζεῖς νὰ μ᾿ ἀγαπᾶς. 
Ναὶ ναὶ μοῦ φτάνει τὸ ἀδύνατον. 
Κι ἄλλοτε ἀγαπήθηκα ἀπ᾿ αὐτό. 
Ὅσο δὲ ζεῖς νὰ μ᾿ ἀγαπᾶς. 
Διότι νέα σου δὲν ἔχω. 
Καὶ ἀλίμονο ἂν δὲ δώσει 
σημεῖα ζωῆς τὸ παράλογο.

Κική Δημουλά - Ἡ ἐφηβεία τῆς λήθης (1994)

Thursday, 16 May 2019

Usurum - Ποτέ δεν Έμαθε



Όμορφο άκουσμα και ας μου αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση..
Η' 
Τι ανακαλύπτει κανείς έχοντας ενεργό το autoplay του YouTube.



πρώτα τα γένια θα ξυρίσει έπειτα θα στρώσει το γιακά βέρα δε θα χει να γυαλίσει μόνο παλιά ασημικά την πόρτα πίσω του θα κλείσει στο δρόμο δε θα παίζουνε παιδιά στο καφενείο θα χαιρετήσει στα μνήματα θα ρίξει μια ματιά αχ, συ που δεν ήρθες ποτέ θα 'χες μαύρα μαλλιά, κόκκινα χείλη γλυκά ποτέ δεν έμαθα αχ, θα είχα μια αγκαλιά πιο ωραία γηρατειά, ίσως και να 'χαμε παιδιά ποτέ δεν έμαθα το δρόμο θα κατηφορίσει στο μπαρ σκυφτός θα κάτσει στη γωνιά και τις γυναίκες θα πλευρίσει μα θέλουν άλλης συντροφιά με μια από 'κείνες θα μιλήσει κι η μια μετά την άλλη ρουφηξιά μα το τσιγάρο του έχει σβήσει στα σκέλια της θα ψάξει για φωτιά αχ, να σ' είχα βρει πιο παλιά θα σου έδινα λεφτά, ίσως δε θα 'χα, αλλά ποτέ δεν έμαθα αχ, μα εσύ δεν ήρθες ποτέ για το τσιγάρο φωτιά, που θα βρω τελικά ποτέ δεν έμαθα

   * Αυτόματος συνειρμός, αυτή τη φωτογραφία του Ποιητή..